Expositie Vrijwilligers in beeld

Eva Waasdorp

Toen Eva nog ‘Op Zuid’ woonde, werd ze bijna vanzelfsprekend lid van de oudercommissie van de lagere school waarop haar dochters zaten. Eva: “Dat heb ik 10 jaar gedaan. Toen mijn jongste van school ging ben ik ermee gestopt. Daar kwam al snel iets anders voor in de plaats. De voetbalkantine van D.H.Z op Varkenoord.” Ze deed er veel bardiensten. Naast haar vrijwilligerswerk werkte Eva Waasdorp ook parttime: “Dat was altijd administratief werk en het zou me later goed van pas komen in mijn vrijwilligerswerk in Spijkenisse!”

Het gezin had ook een vakantiehuisje op het Kruiningergors. Daar werd Eva lid van de Jeu de Boules commissie en ging ze uitstapjes voor en met de gasten organiseren. Dat laatste is iets, wat ze nog steeds doet, want voor het Seniorenbelang Nissewaard organiseert ze nog heel regelmatig dagtochtjes en vakantieweken.

Ongeveer 14 jaar geleden verhuisde Eva Waasdorp naar Spijkenisse en kwam zo in contact met het SWO, waarvoor ze het signalerend huisbezoek ging doen. “Dat werd helaas wegbezuinigd. Maar gelukkig ga ik er binnenkort weer mee aan de slag,” zegt ze. “De gemeente vindt het toch erg belangrijk.” Daarnaast gaat ze heel regelmatig bij een paar Spijkenissers langs, die moeite hebben om de administratie goed bij houden. “Want samen houden we het wel op orde.”

Hans Weijmar

Hans is een vrijwilliger, die ervoor zorgt, dat veel bewoners van het Hart van Groenewoud letterlijk weer thuiskomen. Hij is vrijwillig chauffeur van één van de busjes bij de SWO.

Twee middagen in de week zorgt hij dat de bewoners weer thuiskomen na hun bezigheden elders. Iedere woensdag- en vrijdagmiddag meldt hij zich bij het kantoor van de SWO in De Markenburg op het Goudenregenplein. Samen met de coördinator en de andere vrijwilligers bekijken ze gezamenlijk hoe de ritten het best kunnen worden ingedeeld. Dan bestuurt hij, altijd samen met een andere vrijwilliger, één van de SWO-bussen door heel Nissewaard. Hans doet dit vrijwilligerswerk nog niet zo lang. Sinds zijn pensionering is dit voor hem een prima manier om zijn maatschappelijke betrokkenheid in de dagelijkse praktijk te brengen.

Dit is niet het enige wat Hans op vrijwillige basis doet. Hij is al jaren vrijwillig ‘loper’ bij de buurtpreventie in zijn geliefde wijk Waterland. waar hij vele jaren woont. Hans: “Op onregelmatige tijdstippen loop ik, altijd samen met andere lopers, door de wijk. We zijn zeer herkenbaar door het hesje. Op deze wandelingen zien, merken en noteren wij van alles. Dat wordt altijd doorgegeven aan de verschillende instanties. Voor de bewoners geeft het zeker een veilig gevoel.”

Harold Joëls

Op een zomerdag in juni 2018 liep ik mijn rondje nét even anders. Ik nam een vuilniszak mee: borst vooruit en zoveel mogelijk zooi langs de weg oprapen. Sommige mensen staken hun duim op. Anderen keken vreemd. Je gaat toch geen afval van anderen oprapen? Terwijl ik juist dacht: anders blijft het toch liggen?

Plogging is zwerfvuil rapen terwijl je hardloopt. Het zet je aan het denken. Het verzamelen werkt verslavend. Maar ik schrok me ook te pletter: twee volle zakken terwijl ik nog geen uur had gelopen. Als vader van drie zoons wil ik laten zien dat het anders kan en moét. Door naar buiten te gaan, letterlijk in beweging te komen en ook meteen iets goeds te doen voor de omgeving. In je uppie, met vrienden, je buren, je schoolmaatjes, je collega’s of je kinderen… het maakt eigenlijk niet uit.

Met de community PloggingNu maken we een verschil. “Ik ben trots dat mensen aanhaken. Mijn droom is dat we nooit meer hoeven te ploggen. En dat je niet stoer, maar een loser bent als je vuil op straat gooit. Dus laten we wat beter voor onszelf, elkaar en de wereld zorgen. Hopelijk blijven we de shit voor.”

Lieneke Schoonen

Het Skatepark Spike aan de grens van de wijk Groenewoud is het eerste en ook het grootste, openbare skatepark van Nederland in de buitenlucht. Lieneke Schoonen is daar vaak te vinden; niet meer alleen om te skaten, maar ook om de boel een beetje in de gaten te houden. Er was een groepje vrijwilligers, die als vereniging Spiekri het toezicht en onderhoud voor haar rekening nam. Lieneke: “Dat is helaas gestopt en nu ben ik als vrijwillig coördinator actief om de contacten, vooral met de gemeente, te onderhouden.”

Het park staat er al sinds 1996 en er moet binnenkort groot onderhoud en zelfs vernieuwing plaatsvinden. Lieneke: “De gemeente heeft een budget van € 300.000,- beschikbaar. Maar het moet natuurlijk wel op een verantwoorde manier besteed worden.”

Het Spijkenisser skatepark heeft internationaal een goede naam. Regelmatig komen er skaters uit het buitenland op bezoek. Ook zijn er steeds meer kinderen van de eerste skaters aan de Groenewoudlaan te vinden. Lieneke: “Er heerst nu een echte familiesfeer. We zorgen er met elkaar voor, dat alles netjes blijft. Zo zijn er extra prullenbakken geplaatst die ook regelmatig geleegd worden. We hebben ook gereedschappen om alles netjes te houden.”

Volgend jaar op de Olympische Spelen in Tokyo zal de 26-jarige, in Spijkenisse geboren, Nassim Guammaz deelnemen. Als zesjarig jochie begon hij op het Skatepark. Nu is hij professioneel skater.

Gieselle Turkenburg

Gieselle is een van de zes vrijwilligers die wekelijks voor een groep (oudere) bewoners van de wijk ‘De Akkers’ een heerlijk gevarieerde en vooral voedzame maaltijd kookt. Na haar arbeidzame leven in het onderwijs en de reclassering wilde zij haar grote hobby: koken ook inzetten voor anderen. Zo raakte ze, via het SWO, betrokken bij de voorbereiding van een gezamenlijke maaltijd, die elke woensdag in wijkcentrum ‘De Akkers’ verzorgd wordt. Dit is tegenwoordig in het kader van het project: Thuis in de Wijk.

“Maar we koken er al wel een paar jaar hoor!” zegt ze. “We zorgen elke week voor een gevarieerd menu. Tegen het eind van het jaar bepalen we een paar thema’s voor het komende jaar. En per maand bepalen we gezamenlijk wat de menu’s voor de komende maand precies zullen zijn.”

De kosten van een maaltijd zijn vijf euro, daar krijgen de 25 à 30 gasten wekelijks een voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht voor. De maaltijden worden door de vrijwilligers voor een groot gedeelte thuis bereid. Helaas is de keuken in het wijkcentrum niet geschikt om daar de maaltijden volledig te bereiden. “Zeker omdat we graag willen, dat alle gasten tegelijk kunnen eten. Het is elke woensdag naast een gezonde maaltijd natuurlijk ook een sociaal gebeuren,” zegt Gieselle. “We zien veel eenzame ouderen, die zo wekelijks met elkaar in contact komen.”

Karin Swarts

“Iedereen is van de wereld, de wereld is van iedereen.”
“Het was een gevoelsoverweging, ik moest mij gewoon aanmelden.”

Karen Swarts is sinds twee jaar actief bij Vluchtelingenwerk Nederland in de gemeente Nissewaard en begeleidt vluchtelingen, met een verblijfsstatus, die in Nissewaard komen wonen bij alle praktische zaken die bij een ” nieuw leven” komen kijken.

‘Ik begin s ’morgens om 09:00 uur. Ons team neemt eerst de agenda door en er wordt besproken of er zaken zijn die met spoed moeten worden opgepakt. Daarna heb ik, tussen 09:30 uur en 16:15 uur, afhankelijk van de drukte, maximaal 6 afspraken met cliënten.”

Karen heeft een band met het Midden-Oosten. Ze is als Nederlandse in Irak geboren en heeft al meer dan 20 jaar goede contacten en vriendschappen met vluchtelingen. “Het leukste aan mijn vak vind ik dat je met de begeleiding die je biedt daadwerkelijk het verschil kan maken voor mensen die, in een hele andere samenleving dan dat ze gewend zijn, hun weg moeten vinden”.

Het is niet altijd makkelijk, er zijn soms negatieve reacties van mensen die geen begrip tonen voor vluchtelingen en ook weigeren om met vluchtelingen in gesprek te gaan. Mensen die iedere vluchteling als een potentiële terrorist of profiteur zien. Het doel is om cliënten naar zelfredzaamheid in de Nederlandse maatschappij te begeleiden.

“Ik heb geen dag spijt gehad van mijn beslissing, het werken voor en met vluchtelingen heeft mijn leven verrijkt en ik heb er ook mooie vriendschappen aan overgehouden. Het doen van vrijwilligerswerk heeft mijn wereld verrijkt.”

Rob Vermeer

Rob heeft tientallen jaren in een volleybalteam gezeten en zo is bij hem de motivatie ontstaan om vrijwilliger te worden. Hij is voorzitter van de Stichting Geervlietse Kernactiviteiten en verantwoordelijk voor de technische zaken en het onderhoud van de multifunctionele accommodatie De Haveling in Geervliet. Er is veel ruimte voor diverse activiteiten, zoals
kinderdisco’s, sportwedstrijden, spelletjesavonden en nog veel meer.

Rob is een echte teamplayer en wil ook zeker credit aan zijn 25 collega’s geven. “We doen elk jaar wat om de boel op te leuken. Altijd door blijven gaan en proberen om mensen te prikkelen. Laat nooit je hoofd hangen!” Rob is vijf keer per week actief bezig. “Als je iets wilt behouden, moet je er ook voor zorgen dat je er iets voor doet natuurlijk. Het feit dat ik lachende gezichten zie door wat ik uit heb gevoerd is een grote motivatie. Je voelt je nodig.” De doelstelling is niet om het pand in stand te houden maar om wat te betekenen voor de gemeenschapszin in de kern. Ze staan open voor alles, de ruimte is er en niks is te gek.

Wel zou Rob graag meer hulp van vrijwilligers willen, want iedereen is ergens goed in. Op korte termijn een vrijwilliger
zoeken is niet lastig. Het gaat om actief bezig zijn op lange termijn. “Ik vind mezelf niet zo belangrijk, ik ben wel trots op
wat we met elkaar gepresteerd hebben.”

Wytze van Leenen

Als de coördinator van de VVCS (Vrijwillige Verkeersregelaars Centrale Spijkenisse) is Wytze van Leenen regelmatig te vinden bij vele (grote) evenementen in de regio. Deze vrijwilligersorganisatie regelt de verkeersstromen rond de evenementen die op het hele eiland georganiseerd worden.

“Al moet ik wel direct zeggen, dat we soms door organisaties van evenementen steeds verder weg gevraagd worden om het verkeer te regelen en EHBO-diensten te verzorgen, ” zegt hij direct. Wytze is daarbij vaak de spin in het web om de contacten met en wensen van de opdrachtgevers goed te regelen. Ook tijdens de vele evenementen zorgt hij ervoor, dat er een goede coördinatie tussen de organisatie en de verkeersregelaars en EHBO’ers is.

Zijn betrokkenheid bij de medemens is heel duidelijk. Hij heeft een paar jaar geleden als eerste in Spijkenisse een AED-defibrillator naast zijn voordeur gehangen. Samen met de werkgroep ‘Hartveilig’ pleit hij er dan ook voor, dat er steeds meer van deze levensreddende apparaten in heel Nissewaard 24 uur per dag bereikbaar zijn. Daardoor wordt de goede hulp binnen 6 minuten gegarandeerd. In het kader van het landelijke oproepsysteem voor reanimatie, HartslagNu, is Wytze ook burgerhulpverlener. Hij kan dus ook opgeroepen worden om iemand, die in de buurt een hartaanval krijgt, snel en deskundig te helpen.

Ook is Wytze regelmatig actief voor het Koningin Wilhelmina Fonds. Hij is voorzitter van de afdeling Nissewaard en als districtscoördinator verantwoordelijk voor alle acties en fondsenwerving in de regio.

Wim Boslooper

Na zijn werkzame leven als magazijnchef bij een groot bedrijf in het Spijkenisser bedrijventerrein Halfweg is Wim nu regelmatig actief in de buurtpreventie. De bewoner van de buurt de Donken in de wijk De Akkers heeft een creatieve hobby. Zijn handen kunnen veel dingen van hout maken. Dus maakt hij nu met veel plezier meubeltjes voor zijn kleinkinderen. Ook voor zijn buurtbewoners gaat hij aan de slag om klusjes te doen. In de buurtmoestuin ‘Samen1’ heeft hij onlangs nog wat gebouwd en hij pakt zo af en toe een schoffel. Wim: “Het onkruid moet nu eenmaal tussen de groenten en het fruit uit!”

Wim is nu alweer een poosje de coördinator van de buurtpreventie in de Donken. Hij was een paar jaar loper. Dus liep regelmatig, maar wel op onregelmatige tijdstippen en met een geel hesje aan, door zijn wijk. “Zo wordt wel degelijk het veiligheidsgevoel van de bewoners verhoogd,” stelt hij met overtuiging. “We noteren onregelmatigheden op allerlei gebied en geven deze aan de desbetreffende instanties door. Daar wordt regelmatig goed en deskundig op gereageerd. Maar soms duurt het wel iets langer.”

Wim is een beetje uitgelopen. Nu is hij de Coördinator van de ongeveer 12 mensen, die regelmatig door de wijk gaan. Zo rond de 15e van de maand vraagt hij aan de andere vrijwilligers hoeveel en wanneer zij diensten in de maand daarop willen en kunnen verrichten.

Wahaj Ghani

Wahaj kwam op school (De Ring van Putten) in de debatclub er achter dat hij het leuk vond om over vraagstukken uit de maatschappij met elkaar in debat te gaan. “Door lid te worden van het jongerenpanel heb ik ook nog eens de mogelijkheid de stem van jongeren over te brengen naar het gemeente bestuur. Het geeft me een goed gevoel, voldoening als je merkt dat er echt naar je geluisterd wordt, we worden betrokken bij beleidsstukken van de gemeente en kunnen onze ideeën en wensen daarin kwijt. Ik hoop ook andere jongeren te kunnen inspireren hun stem via het jongerenpanel te laten horen”.

Inmiddels studeert Wahaj technische bestuurskunde aan de TU Delft. Bij wethouder Wouter Struijk heeft hij zich ook spontaan aangemeld om als vrijwilliger of in de vorm van een soort stage concreet mee te denken aan vraagstukken. “Ik ben betrokken bij het WMO vraagstuk met betrekking tot de huishoudelijke hulp en de gevolgen van het loslaten van de inkomens afhankelijke drempel. Samen met ambtenaren hier een analyse over te maken is wel erg moeilijk en ik merk dat ik nog wel wat kennis mis om dit te kunnen doen, maar ik leer er tegelijk heel erg veel van”.

Vrijwillige inzet is voor Wahaj een manier om te leren en ervaring op te doen en daarbij geeft het ook een gevoel van voldoening en zingeving.

Bouwen Mooldijk

Coördinator van Budgetmaatjes, voedselbank, armoede & eenzaamheid , elkaar Waard, musicals, je kan zo veel opnoemen maar Bouwen Mooldijk doet het allemaal. “Ik ben er ingerold. Zelf ben ik altijd al een vrijwilliger geweest in het sociaal domein. Ondertussen ben ik twee jaar met pensioen, je moet toch iets gaan doen in de vrije tijd”.

Mooldijk is al een jaar of vijf actief op het gebied van financieel platform, hij zit geen dag stil. “Zelf vind ik het contact met mensen erg leuk, iets kunnen betekenen voor de maatschappij”. Samen met 26 andere maatjes helpt hij mensen die hulp nodig hebben bij hun financiële achterstand. Ook zit hij bij de kerkelijke gemeente, niet perse om mensen te bekeren maar om meer aandacht te besteden aan armoede en geweld. “Er rust een taboe op schulden. Mensen zoeken vaak te laat hulp, soms duurt dit vijf jaar. Wij willen dit taboe doorbreken. Des te eerder je de burger in het oog krijgt. Hoe beter het wordt voor zowel de burger als de samenleving”.

“Het is soms wel eens moeilijk, je bent ook maar mens en soms kan het gevoelig worden. Dan moet je even afstand nemen van de situatie”. Gelukkig wordt zijn drukke schema goed ondersteund door zijn thuisfront en kan hij er met zijn collega’s over praten. Naast zijn liefde voor het vrijwilligersvak heeft hij nog een grote passie: Feyenoord. “Zondag is mijn rustdag, dan ga ik met passie kijken naar voetbal”. Met trots liet hij zijn voetbal shirt zien.

“Wat ik graag aan iedereen wil meegeven: blijf niet te lang met je financiële problemen zitten, sta open en zoek voor hulp. Je bent niet alleen, het kan iedereen overkomen”.

Door Butter

Door Butter is vrijwilliger van het Zwembad het Molengors vanaf het moment dat het zwembadbeheer door vrijwilligers van de gemeente is overgenomen. Ze is zowel bestuurslid als actief in het zwembad zelf. Daarnaast is Door sinds de kinderen daar vanaf hun 2e jaar actief waren, de oudste zoon is nu 19 jaar, bestuurslid bij gymnastiekvereniging Dindua. Sinds twee jaar is Door ook bestuurslid bij ZKV de korfbalvereniging op Zuidland.

“Allemaal vrijwilligerswerk met sport en ik denk wel eens: zal ik hier iets van laten vallen en iets met taalmaatjes gaan doen? Dat lijkt me wel interessant. Of misschien gezien mijn eigen leeftijd vrijwilligerswerk met ouderen. Maar wat ik nu met de sport doe is wel erg leuk.”

De kinderen zijn voor Door steeds het aanknopingspunt geweest om ergens vrijwilligerswerk te gaan doen. Door is vrijwilliger omdat zij graag mensen ontmoet. En daarnaast krijgt zij waardering als vrijwilliger. Zeker in het zwembad omdat je altijd contact hebt met de bezoekers. Zingeving is, naast dat Door het vrijwilligerswerk ontzettend leuk vindt, ook een belangrijke motivatie om vrijwilligerswerk te doen want zonder vrijwilligers is er geen verenigingsleven mogelijk en kunnen onze kinderen niet sporten.

“Dit is ook waarom ik aan het fotoproject wil deelnemen. Om te vertellen wat de inhoud vrijwilligerswerk is. Wat bereik je ermee en wat haal ik er zelf uit? De gedachte om vrijwilligerswerk als taalmaatje te gaan doen kom ook voort uit de behoefte om me te ontwikkelen. Naast dat ik taal leuk vind én je helpt een ander weer ergens bij. Maar maaltijden hier in Zuidland rondbrengen lijkt me ook leuk. Even contact hebben met de ouwetjes achter de deur en kijken of alles goed gaat. Dit komt omdat mijn schoonmoeder die drie jaar geleden overleden is thuishulp kreeg en ik ervoer hoe belangrijk dit is. Nu wil ik niet een opleiding voor thuishulp gaan doen maar met de maaltijdservice of een keer wandelen daarmee kan je toch wat betekenen. Dus het sociale een helpende hand toesteken is voor mij wel belangrijk en geeft me voldoening. Het contact houden met de samenleving, het contact met mensen.”

“Bij Dindua als bestuurslid ben ik wat meer op de achtergrond. De gymjuffen hebben meer de contacten met de leden. En bij ZKV zit het vrijwilligerswerk er een beetje tussenin. Daar speelt mijn zoon en sta ik als moeder langs de lijn en ben ik ook bestuurslid. In het zwembad ben ik nadrukkelijker aanwezig en is er veel contact met de mensen die naar het zwembad komen”.

Reduone is een gedreven, sportieve vent, die een grote passie heeft: Kickboksen. Zijn leven staat geheel in het teken van deze sport. Hij wil zo veel mogelijk mensen met de sport kennis laten maken. “Nee,” zegt hij direct. “Het is veel meer; het is een manier van leven!”

Als vrijwilliger gaf hij regelmatig kickboks lessen in de wijkcentra in de Akkers en Waterland (de Wijksportvereniging). Maar ook in het kader van het lokale project High5 geeft hij, op verzoek van vele basisscholen in heel Nissewaard, lessen in de gymnastieklokalen. Op deze manier heeft hij zich met vrijwillige inzet in Nissewaard met zijn kickbokslessen op de kaart gezet, met als doel een eigen sportschool. Reduone heeft het afgelopen jaar deze droom gerealiseerd een eigen Sportschool in Nissewaard. Als net beginnende ondernemer heeft ook Redoune veel last van de maatregelen betreffende COVID-19

“Ik doe wat ik kan, ik probeer met één op één privélessen het hoofd boven water te houden maar het is niet makkelijk, mijn vaste lasten lopen gewoon door. Ik ben een vechter, ik geef niet op en hou vast aan mijn droom en wat voor voorbeeld ben ik voor mijn dochter als ik opgeef?” Ook in deze tijd geeft hij ondanks dat het financieel zwaar is kinderen nog steeds gratis les, tenminste zover het binnen de huidige maatregelen kan. Buiten onder het metro spoor met een klein groepje kinderen blijven werken aan de droom en een positief voorbeeld zijn.